سررسید (من نوشت های من)

واقعیت همینطور است

تا بوده و هست روال زمانه همین بوده و هست

اصلا نه،چرا پای دیگران را به معرکه دل پر شده ام باز کنم؟؟؟ می خواهم تو را محکوم کنم

بگذار بگویم "تو " همین طور هستی

این "تو" هستی که تا سخن از تو به میان می آید؛غرورها ترش می کنند

این"تو" هستی که گوش ها را کر و چشمها را کور می کنی

این "تو" هستی که حسادت ها را برجسته و ابروها را گره در گره می کنی

این "تو" هستی که همیشه معادلات را بر هم می ریزی

این "تو" هستی که دل ها سردتر از جای دستان ناتوانی می کنی که هر روز در زیرگذر چشمانم غیرتش را می باراند

این "تو" هستی که دیوانه ام می کنی...

نکند رابطه "تو" با "من" معکوس است که تا میخواهم تورا؛نمی خواهند من را

ای ماندگارترین ماندگار

آن قدر "می مانم" تا "نمانند"

.

.

.

.

.

.

.

.

.